H7. Bankkrediet
Bij elke onderneming komt er een moment dat de onderneming dit extra vermogen niet uitsluitend meer aantrekt van (mede-) eigenaren, maar dat zij ook leningen aantrekt. Deze soort vermogen noemen we vreemd vermogen of externe financiering. Ondanks het feit dat zij tegenwoordig terughoudender zijn om kredieten te verstrekken dan vroeger, zijn banken voor veel ondernemingen nog de belangrijkste verschaffers van vreemd vermogen.
Als een bank een krediet verstrekt aan een onderneming, loopt zij het risico dat de onderneming in de toekomst niet in staat is deze lening terug te betalen. Om dat risico zo klein mogelijk te maken, hanteren banken een zorgvuldige interne procedure bij het beoordelen van een kredietaanvraag van ondernemingen. Daarnaast treffen banken maatregelen om het verlies te beperken dat zij kunnen leiden als gevolg van wanbetaling en faillissement van een van hun klanten. Dat doen zij door het vragen van onderpand.
Om eventuele verliezen te compenseren vragen banken hun klanten een hogere rente dan de rente die zij zelf betalen voor het lenen van geld. Dit verschil, de kredietopslag, is voor een deel bedoeld als compensatie om de verliezen op te vangen van klanten die inderdaad de rente en/of aflossingen niet meer betalen. Een ander deel van de kredietopslag heeft te maken met het feit dat banken tegenover elke lening een bepaalde hoeveelheid eigen vermogen moeten aanhouden op grond van de Bazelse richtlijnen.